alt="" style='position:absolute;left:0;text-align:left;top:0;z-index:2' from="487.5pt,47.25pt" to="708pt,47.25pt" strokecolor="yellow"/>
Ach...... je
weet hoe dat gaat. Je zit nog op school, de Johannes Postschool in Hoorn en
er gebeurde van alles. De jaren 60, de tijd van Puch en Kreidler en van The
Mods en The Rockers (Kikkers en Pleiners).
Ik behoorde tot de eerste groep met de bekende opa-vestjes, broeken met zeer
wijd uitlopende broekspijpen en suede sluipers en uiteraard een rood/zwarte
Puch met "buffel"stuur. Ook de muziek veranderde door de opkomst van o.a.
Beatles, Stones, Kinks en Cliff en The Shadows. Je slaapkamerdeur - en muren
hingen vol met muziekposters en je kocht je eerste gitaar, zo'n goedkoop
kreng waar je je vingers op kapot speelde.
Je kende elk nummer van de top-40 uit je hoofd en in de vakantie ging je
bollenrapen om een echte basgitaar bij elkaar te sparen, in dit geval een
semi-acoustische Egmond bij muziekhandel Wassenaar in de Kerksteeg in Hoorn.
Mijn eerste muzikale ervaringen in groepsverband was bij The Harolds met Ben
Bontan als sologitarist, Harry Vlaar als zanger/slagitarist en Ton Kool als
drummer. Het repertoire was
> hoofdzakelijk Cliff en Shadows-achtige nummers en we speelden over de
befaamde Vox installatie van Ben met af en toe een optreden.
Na verloop van tijd verruilde ik The Harolds voor The Snakes, een band die
was geformeerd rond een aantal schoolvrienden (Bam Reurslag slaggitaar,
Ernst Latuasan sologitaar en Rob Dubbe drums). Ook de muziekkeuze veranderde
naar het wat ruigere werk van o.a. The Kinks, Stones en The Who. Na wat
personeelswisselingen met o.a. Gerry Voortman als zanger en Kees van Zelst
als drummer en een behoorlijk breed repertoire kwamen er steeds meer
optredens in en in de buurt van Hoorn (o.a. in hotel De Valk en de oude
Parkschouwburg) en hadden we zelfs een bescheiden fanclub. Omdat onze
apparatuur niet van professionele kwaliteit was maakte de soldeerbout
overuren. Ernst Latuasan werd vervangen door Ton Mels als sologitarist en
kwam Willem Woestenburg ons versterken als toetsenist. De naam van de band
werd veranderd in Brainshocking Doctor Saville Cooporated With The
Roundhouse Association (onze drummer had deze tekst ooit gelezen in een
Amerikaanse thriller).
Omdat deze naam te groot was om op de voorkant van de bassdrum te plakken
hebben we het uiteindelijk maar ingekort tot Saville Roundhouse.
In die tijd was de uitstraling van een band zeker zo belangrijk als het
volume en de kwaliteit van de muziek. Je deed als band mee als de backline
hoofdzakelijk bestond uit een muur van speakerkasten e.d. Dus gingen we onze
apparatuur, mede uit geldgebrek, zelf bouwen naar voorbeeld van de bekende
Marshalltorens. Mijn 30 watt Dynacord verstekertje werd omgebouwd tot een
heuse Marshalltop met daaronder 2 enorme 4 x 10 inch speakerboxen. De
installatie was zo hoog geworden dat ik een kruk nodig had om de knoppen van
de versterker te bedienen.
> Maar het zag er allemaal heel gelikt uit, niet van echt te onderscheiden,
tot jaloezie van de concurerende bands. Ik speelde toen op een witte
vijfhoekige Vox bas (volgens mij had Brian Jones van The Stones zo'n model
als slaggitaar). Ons repertoire bestond naast Beatles, Stones, Kinks en
Jimmy Hendrix ook uit nummers van wat minder bekende Amerikaanse groepen
(underground). Uiteindelijk was de band geen lang even beschoren (de keuze
om professioneel door te gaan of amateur te blijven) en viel uiteen.
Daarna voor kortere of langere tijd in verschillende bands
gespeeld/ingevallen o.a. The Beat Boys en The Thunderbirds. Met de
laatste band met Mara Koning ( nog steeds actief bij The Mordants) als
zangeres en Aad Brands als manager, speelde we geregeld tijdens het carnaval
in Brabant en Limburg. Uiteindelijk kon ik mijn draai toch niet echt vinden
in dit muziekgenre en heb lange tijd geen basgitaar meer aangeraakt,
uiteindelijk alle apparatuur verkocht en inmiddels verhuisd naar de
Zaanstreek.
Maar zoals gewoonlijk begon het na verloop van tijd toch weer te kriebelen
en werd ik via mijn basgitaarleraar in contact gebracht met de band Breeze
uit Krommenie die een basgitarist zocht. In deze band heb ik ongeveer 2 jaar
gespeeld. De band viel helaas uiteen en kwam ik via via terecht bij New
Spectacle uit Hoorn. Deze band bestond uit Hans Groot als
sologitarist/zanger, Ernst Kraft van Ermel als solo/slaggitarist/zanger en
Dirk Louwen als drummer/zanger. Als basis bestond het repertoire
hoofdzakelijk uit Cliff en Shadowsnummers.
Langzamerhand werden er steeds meer zang- en rocknummers aan toegevoegd
zodat we een breed scala aan nummer op de playlist hadden staan. In deze
band heb ik zo'n 5 jaar gespeeld en opgetreden.
En nu via Ben Bontan The Red Strats, een groep ongelooflijk muzikale en
prettige mensen waar ik me bijzonder bij thuis voel en waarvan ik hoop nog
lang deel van te kunnen uitmaken.
Home | The Story | Samenstelling | Repertoire | Optredens Boekingen | Gastenboek | Techniek | Presentatie | CD/DVD | Nieuws | Links | Info
Webmaster:
ROYDON AV Juliana van Stolberglaan 26 3411XD Lopik, Tel:
(+31) 6 53 178 453
www.theredstrats.nl
info@theredstrats.nl
alt="" style='position:absolute;left:0;text-align:left;top:0;flip:x;z-index:1' from="105.75pt,99pt" to="105.75pt,1429.5pt" strokecolor="gray"/>
The Snakes
1966 / 1967
v.l.n.r. Ernst Latuasan(sologitaar), Kees van Zelst (drums), Gerry Voortman
(vocals), Bam Reurslag (slaggitaar), Cock Hiemstra (basgitaar)